Dojadając ostatni kawałek sernika z solonym karmelem i popcornem, który mi został w lodówce, opiszę Wam krótko miejsce, w którym od niedawna możecie na stałe spotkać chłopaków, którzy tworzą Słodkiego Chłopaka.

W piątkowy wieczór na zaproszenie chłopaków udaliśmy się na degustację. Pod tym enigmatycznym dość hasłem kryło się obżarstwo i rozpusta cukrowa z prawdziwego zdarzenia, a wszystko po to, żeby zaprezentować nowe, zimowe propozycje, które znajdą się w czasowej ofercie u Słodkiego Chłopaka. Dzisiejsza relacja opierać się będzie głównie na zdjęciach, bo słowami mogę nie oddać całości w odpowiedni sposób.

Mimo że okolica może się wydawać dość niedopasowana do oferty Słodkiego, po krótkiej rozmowie okazuje się, że była strzałem w dziesiątkę i bardzo się sprawdziła. Wnętrze przypomina mi trochę pokój mojej babci (no offense, w pozytywnym znaczeniu). Jest piękna komoda z szufladkami, mnóstwo doniczek z przeróżnymi roślinami, kwietniki na ścianach, suszone zioła, lampa z beżowym kloszem i tylko brakuje czerwonego dywanu :)

Podczas degustacji mieliśmy okazję skosztować kilku propozycji, w których dominowały serniki w różnej interpretacji, zatem byłam w serowym niebie. Niektóre z nich od razu przywoływały wspomnienia padającego śniegu, inne zaś dostarczały czystej radości z jedzenia pysznego ciasta. Wszystkie zaś były niezwykle smaczne w swej prostocie i to zdecydowanie je wyróżnia. Nie są to ciasta przekombinowane, ani składające się z kilkunastu warstw. Less is more i tego się trzymajmy.

Wszystkie dostępne u Słodkiego Chłopaka ciasta kosztują 9 złotych za kawałek. Zarówno te, ze stałej oferty, jak i opisane poniżej. Najprawdopodobniej z poniżej listy nie zostaną wybrane wszystkie, ale z redaktorskiej przyzwoitości opowiem o każdym. Niech poleci Wam ślinka:

🍰Ciasto mocno czekoladowe z solonym karmelem i popcornem - dla wielbicieli pysznej, mlecznej czekolady, przełamanej odrobiną słonego karmelu zasłodzi Was niezwykle szybko, ale jest na to rada! Filiżanka dobrej czarnej herbaty i będzie idealnie :)

🍰Brownie z żurawiną - propozycja, która szczególnie przypadła do gustu Michałowi. Ciemna czekolada na lekko chrupiącym spodzie z dodatkiem żurawiny na długie zimowe wieczory.

🍰Tarta na piernikowym spodzie z konfiturą porzeczkową i serniczkiem (lekkim, jak chmurka) - to jest to ciasto, przy którym w głowie zaczyna Wam padać śnieg. Świetna świąteczna propozycja, z dobrze wywarzonym korzennym akcentem i odrobiną kwasoty z konfitury. Nic więcej, prócz kawy, tutaj nie trzeba.

🍰Sernik piernikowy - Połączenie, którego nigdy dotąd nie próbowałam. Piernikowy sernik, sernik piernikowy. Tak, sernik, ale cały piernikowy. Powtarzajcie to przy jedzeniu nieustannie. Propozycja  dla zdeklarowanych wielbicieli korzennych smaków. Będzie tego dużo.

🍰Tarta z białej czekolady, na czekoladowym spodzie z karmelizowaną gruszką - coś fantastycznego. Spodziewacie się mocno słodkiego ciasta, aż tu nagle gruszka wchodzi ze swoją soczystością i teksturą. Bam! Już po mnie - świetne.

🍰Sernik z białą czekoladą i malinami. Doskonały sernik nowojorski ze schowanymi wewnątrz malinami i górną warstwą z białej czekolady. Niby bardzo słodki, a jednak w punkt, dzięki malinom.

🍰Sernik czekoladowy z wiśniami. Tu swoje siły łączą dwa obozy - wielbiciele czekolady i fani sernika nie muszą się już spierać, bo osiągnięto kompromis.

🍰Sernik z solonym karmelem i popcornem. Cudownie nawilżony i pulchny sernik. Najlepsza (moim zdaniem) propozycja wieczoru. Tak dobra, że zakupiłam jeszcze kawałeczek na później i stawiając tu kropkę dojadam właśnie ostatni kęs.

Oprócz ciast można tam również znaleźć drożdżówki i wytrawne bajgle, a także pyszną kawę i herbatę. Element wystroju stanowi znany Wam choćby z Gastronocek wózeczek, który dzielnie dostarczał pyszne wypieki na zloty gastro we Wrocławiu, a w tle nasze oko cieszy Julia Child, która ze znaną sobie pasją i charyzmą, przygotowuje cuda w swojej słynnej kuchni. Wrocław potrzebuje dobrych ciast i właśnie dostaliśmy w prezencie kolejne świetne miejsce. Ja wyszłam z trzema kawałkami zakupionymi jeszcze na później. Dobrego ciasta nigdy dość i warto po nie jechać na Ołbin.

SŁODKI CHŁOPAK

ul. Kluczborska 25, Wrocław

facebook

Po bardzo udanym maratonie pizzy, która pojawiała się u nas ostatnio nieprzyzwoicie często, nasze żołądki zażądały kuchni z innego regionu świata. Rzecz miała miejsce 1 listopada, więc sami rozumiecie, że możliwości były dość ograniczone, dlatego trzeba było eksperymentować. Szybki risercz po aplikacjach z dowozem, żeby zobaczyć, co jest otwarte i decyzja zapadła - nieznana nam Namaste Nepal uratuje ekipę Widelca od głodu. Przyznam, że po publikacji zdjęcia na Instagramie z tego miejsca, zainteresowanie z Waszej strony było na tyle duże, że uznałyśmy z Marijką, że trzeba powiedzieć o tym miejscu coś więcej.

Po pierwsze, nie wiem, czy jest to standard i obsługa zawsze jest w takim samym składzie, ale zamówienie składaliśmy w języku angielskim. Nie było możliwości porozumiewania się po polsku, także miejcie to ewentualnie na uwadze.

Hej Widelczyki!

Pewnie niewielu z Was, którzy czytają Widelca wie, że pracowałyśmy z Marijką w gastro przez pewien czas i doskonale wiemy, co to znaczy oparzyć się olejem lub opiekaczem, czy kończyć zmianę późnym wieczorem po 12-tu godzinach, żeby raniutko znowu meldować się na kuchni. Właśnie tam się poznałyśmy, więc w sumie nie zamieniłabym tego czasu na inny. Dzięki temu wiem także, czego nie robić jako klient. Dziś chciałabym się tym z Wami podzielić.

Będąc po drugiej stronie lady, po stronie obsługi, spotkałam wielu ludzi. Niektórzy byli obrzydliwi, inni znowu bardzo uprzejmi i wyrozumiali. Są stali klienci i osoby przypadkowe. Są celebryci i osoby zupełnie do nikogo niepodobne. Każdą trzeba obsłużyć tak samo, z uśmiechem i chęcią pomocy, jeśli jest potrzebna. Czasem jednak wszystko opada i więdnie..

1. Nie płacę banknotem z Jagiełłą za gumę do żucia, tylko po to, żeby rozmienić pieniądze na drobne.

Serio, spotkałam się wielokrotnie z typem to twój zasrany obowiązek, żeby mi wydać resztę, nie wydasz mi ze stówy, to mam jeszcze banknot dwustuzłotowy. Zobaczymy, co wtedy zrobisz. I stoi taki nadąsany i czeka, aż mu wydam resztę za to espresso. Kartą skurczybyk nie zapłaci - bo nie! Litości..

2. Nie zostawię totalnego nieładu na stole, bo komuś płacą, żeby to posprzątać.

Uważam, że czystość stolika, przy którym siedziałam, świadczy też pośrednio o mnie. Zdarzają się czasami takie prosięta prosto z chlewu, że to się w głowie nie mieści. Syf to wtedy najładniejsze określenie. Zwykle, kiedy jestem w restauracji, po skończonym posiłku składam naczynia na siebie w jedno miejsce, a jeśli zostawiłam jakieś okruszki - to je po prostu zmiatam na rękę i wrzucam na talerzyk. Takie stoliki obsłudze łatwiej się sprząta i kolejni goście będą mieli swój stolik gotowy dużo szybciej. Te okruszki to może być już przeginka - wiem, ale ja jestem #cleaningnazi.

3. Nie przyjdę prosić o wymianę napoju/dania, bo było złe, kiedy już całe zjadłam.

Serio.. stop cebulactwu. Widzisz, że zamówiłeś pierogi ruskie ze śmietaną, a dostajesz z cebulką, i w dodatku gryczane, to kutwa powiedz to od razu, a nie wpychasz w siebie nie to, co zamówiłeś i dopiero idziesz z żądaniem wymiany. O losie! Pomyłki się zdarzają (wiem, bo średnio co drugie moje zamówienie jest źle przygotowane), więc powiedz o tym od razu, a nie liczysz na darmową dokładkę.

4. Jeśli już jestem niezdarą i coś rozlałam, to proszę o pomoc. Od razu.

Powiedzmy sobie szczerze, nawet najlepszym zdarza się coś rozwalić czy rozlać. Jeśli ten najgorszy dzień w Twoim życiu nadszedł i okazało się, że jesteś niezdarną ciapą - poproś obsługę o pomoc, jeśli sam sobie nie radzisz. Nie zostawiaj tej brei na podłodze, nie zamiataj jej butem pod krzesło. Tobie się upiecze, ale przyjdzie ktoś inny i obsługa dostanie bęcki, a mogła nawet nie wiedzieć o tej przykrej, ukrytej niespodziance.

5. Masz problem z zamówieniem - powiedz to od razu.

Trochę podobne, do punktu numer trzy, ale jednak inne. Jeśli mam problem z zamówieniem, bo dostałam złe danie, mam włos w pizzy (true story) albo ilość soli idzie w konkury z magazynem w Wieliczce - mówię od razu - wtedy obsługa może zadziałać. Nie bawię się w anonimusa marudę w Internetach i nie kutwuję na lokal w komentarzach na Google. Miejcież odwagę i dajcie feedback od razu. To się docenia.

6. Doceniam pracę i wynagradzam dobry serwis.

Jeśli ktoś dobrze wykonuje swoją pracę, bo przyjął prawidłowo zamówienie, zagadał, poradził, zainteresował się, czy wszystko jest w porządku, uśmiechnął się i jeszcze na koniec zadbał o czystość na stoliku, to naprawdę warto to docenić. Praca kelnerska nie jest taka łatwa, jak się wydaje, a wynagrodzenia wciąż nie są odpowiednie, więc te 10% od rachunku się należy. Pamiętajcie, karma wraca.

W przypadku złej obsługi - albo zostawiam niewielki napiwek, albo nie ma go wcale (jeśli ktoś naprawdę przegiął). W drugą stronę to też działa.

7. Nie usiądę w tej części sali, która jest już posprzątana, bo stolik jest ładniejszy.

Wiecie.. nie ma naprawdę bardziej niemiłej rzeczy, niż kiedy klient wybiera stolik w posprzątanej, i wyraźnie zaznaczonej do zamknięcia, części sali. To już jest świństwo. Nie róbcie tak.

8. Nie wejdę na pięć minut przed zamknięciem i rozsiądę się, jak kura na jajku.

Każdy ma prawo skończyć pracę o rozsądnej porze bez wymuszania niechcianych nadgodzin. Jeśli wchodzę np. do kawiarni i zostało 10 minut do zamknięcia, to zamówię kawę, ale na wynos. Nie ma nic gorszego, niż klient, który siedzi po zamknięciu i znosi nam jajko na fotelu, a my nie możemy dokończyć sprzątania i zamknąć lokalu.

Są też takie zachowania, które powodują, że wychodzę lub nigdy więcej nie wracam do restauracji, ale może o nich kolejnym razem.

Tymczasem dzięki za poświęcony czas i pamiętajcie - nie zapominajcie myśleć, kiedy jecie poza domem! Obsługa to też człowiek :)

Ostatnio zdałam sobie sprawę, że w poszukiwaniu najlepszych smaków, wysublimowanych połączeń na talerzu i prawie orgazmicznych uniesień kulinarnych, troszkę mogłam się zapomnieć i nie docenić (zupełnie przypadkowo i niezamierzenie!) naprawdę smacznych potraw.

Tej jesieni postawiłyśmy z Mariją na wrocławski fine dining podczas Restaurant Week, dlatego czym prędzej donoszę o naszej wizycie w restauracji Olszewskiego 128.

Ramenów nigdy dość, dlatego wieść o nowo powstającym lokalu z ramenami ucieszyła zapewne nie tylko mnie, a obecność w ofercie ramenu wegetariańskiego jeszcze mocniej zachęciła nas do wizyty. 

Zaprawdę nie ma lepszej sytuacji, niż ta, kiedy wybieracie się do jednej z ulubionych restauracji (bo przecież doskonale pamiętacie te znakomite potrawy, które poprzednio cieszyły podniebienia), i ponownie wszystko jest niesamowicie pyszne!