Kto z Was tak, jak my, jest uzależniony od kawy? A do tego lubi zjeść dobre ciasteczko?

No to mamy dla Was coś dobrego!

Coffee Marathon to cykliczny już festiwal w naszym mieście - raz na 2-3 miesiące mamy możliwość spróbowania kawowych interpretacji tematu przewodniego festiwalu, w wykonaniu wrocławskich kawiarni.

Ta edycja to smaki świąteczne, jest więc dużo pierniczków, korzennych przypraw i innych smaków kojarzących się typowo z Bożym Narodzeniem.

Jak to działa? Zasady są proste:

Wybieracie dowolną kawiarnię i korzystacie z festiwalowego menu w korzystnej cenie.

Mapkę z zaznaczonymi miejscówkami biorącymi udział w festiwalu znajdziecie poniżej ( do każdej lokalizacji dopisałam ich menu, żeby było Wam prościej)

Jeśli zastanawialiście się, czy wielbiciele czarnej kawy znajdą coś dla siebie w świątecznej edycji festiwalu... to to jest właśnie to miejsce! Przedłużone espresso wzmocnione rumem z delikatnym akcentem przypraw korzennych, to zdecydowanie kawa, która wprowadzi Was w klimat świąt (a przy tym nie zasłodzi!)

Inaczej ma się sprawa sernika... aksamitny, delikatny, mocno czekoladowy, z kawałkami skórki pomarańczowej - smakuje wybornie! I jak na sernik czekoladowy przystało jest SŁODKI ( w końcu to sernik SŁODKIEGO CHŁOPAKA!).

Połączenie tych dwóch, to dla mnie połączenie idealne - smacznie się dopełniające!

Mimo skromnych rozmiarów, bloczek może śmiało zastąpić lunch i dać wam energię na cały dzień. Maleńkie pianki w cappuccino znikają zanim się spostrzeżesz (tak szybko je pochłaniasz) i zapominasz dlaczego ta kawa miałaby być świąteczna.

Wolałbym połączyć ten czekoladowy bloczek z czarną, gorzką kawą (albo o cytrusowym posmaku), a w tym połączeniu wydaje mi się, że żadna część zestawu nie może rozwinąć skrzydeł. A szkoda, bo obie są całkiem smaczne.

Mam dziś za sobą dwa cappuccino. Oba od Vincenta, a jednocześnie oba całkiem różne. Na Oławskiej dostałem klasyczne, delikatne cappuccino, które nijak nie potrafiłem połączyć ze świętami (poza piankami na górze), a we Wroclavii intensywnie zaprawione syropem, słodkie, od pierwszego łyku głośno zaznaczające swoją obecność na Twoich kubkach smakowych. I bardzo dobrze!

Może nie będzie to pozycja, która zachwyci fanów gorzkich napojów, ale lepiej obrać stronę, niż próbować zadowolić wszystkich jednocześnie

Piernik z buraka smaczny, choć trochę zbyt suchy i zbyt... wielki ;] z takim kawałem to mogłem trzy kawy spokojnie wypić

Podczas tej edycji Coffee Marathon zostałem wystawiony na prawdziwą próbę. Jako fan czarnej kawy przyjmuję największą dawkę latte od lat. Ryzyko przedawkowania wzrasta z każdym dniem

Tu i Teraz postawiło na klasykę. Latte zdobią tylko pianki, dzięki czemu przeciwnicy słodkiej kawy będą zadowoleni. Z drugiej strony tarteletka nadrabia i możecie się porządnie przesłodzić musem czekoladowym. Trochę zabrakło mi czegoś, co przebiłoby ten mus, który potrafi smakującego zmęczyć. Ukryty na dnie tarteletki karmel dobrze spełnia to zadanie, szkoda, że nie ma go też na górze. Za to kawie niczego nie brakuje i jeżeli jesteś fanem latte nie będziesz zawiedziony.

W testowaniu pomagał mi Kulon i najbardziej smakowała mu żurawina (*choć spróbował jeszcze tylko pomarańczy i nie był przekonany).

To zestaw bardzo klasyczny, dla tych, którzy nie chcą się przesłodzić! Tarta z solonym kajmakiem posłodzono cukrem trzcinowym, z dodano belgijską czekoladę i banany! Z każdym kęsem zastanawiacie się, czy to jest bardziej słodkie czy słone. Świetny balans, osiągnięty intensywnym smakiem tarty, daje klasyczna kawa latte!

To miejsce powinno się Wam spodobać z jeszcze kilku względów: w środku jest pięknie, wnętrze urządzone jest w stylu paryskiego bistro, znajdziecie tutaj miejsce do pracy (mnóstwo kontaktów), jak i przyjemną lożę, w której można się schować.

Wszystkie ciasta wypiekane są na miejscu z ekologicznej mąki z młyna spod Wrocławia!

choinkę z pierników skrywającą pod sobą korzenne latte oraz

deser brzoskwiniowy z miodem, ciasteczkami, serkiem mascarpone i prażonymi migdałami.

Czy nadeszła moda na kebaby? Nie wiem.

Dojadając ostatni kawałek sernika z solonym karmelem i popcornem, który mi został w lodówce, opiszę Wam krótko miejsce, w którym od niedawna możecie na stałe spotkać chłopaków, którzy tworzą Słodkiego Chłopaka.

W piątkowy wieczór na zaproszenie chłopaków udaliśmy się na degustację. Pod tym enigmatycznym dość hasłem kryło się obżarstwo i rozpusta cukrowa z prawdziwego zdarzenia, a wszystko po to, żeby zaprezentować nowe, zimowe propozycje, które znajdą się w czasowej ofercie u Słodkiego Chłopaka. Dzisiejsza relacja opierać się będzie głównie na zdjęciach, bo słowami mogę nie oddać całości w odpowiedni sposób.

Mimo że okolica może się wydawać dość niedopasowana do oferty Słodkiego, po krótkiej rozmowie okazuje się, że była strzałem w dziesiątkę i bardzo się sprawdziła. Wnętrze przypomina mi trochę pokój mojej babci (no offense, w pozytywnym znaczeniu). Jest piękna komoda z szufladkami, mnóstwo doniczek z przeróżnymi roślinami, kwietniki na ścianach, suszone zioła, lampa z beżowym kloszem i tylko brakuje czerwonego dywanu :)

Podczas degustacji mieliśmy okazję skosztować kilku propozycji, w których dominowały serniki w różnej interpretacji, zatem byłam w serowym niebie. Niektóre z nich od razu przywoływały wspomnienia padającego śniegu, inne zaś dostarczały czystej radości z jedzenia pysznego ciasta. Wszystkie zaś były niezwykle smaczne w swej prostocie i to zdecydowanie je wyróżnia. Nie są to ciasta przekombinowane, ani składające się z kilkunastu warstw. Less is more i tego się trzymajmy.

Wszystkie dostępne u Słodkiego Chłopaka ciasta kosztują 9 złotych za kawałek. Zarówno te, ze stałej oferty, jak i opisane poniżej. Najprawdopodobniej z poniżej listy nie zostaną wybrane wszystkie, ale z redaktorskiej przyzwoitości opowiem o każdym. Niech poleci Wam ślinka:

🍰Ciasto mocno czekoladowe z solonym karmelem i popcornem - dla wielbicieli pysznej, mlecznej czekolady, przełamanej odrobiną słonego karmelu zasłodzi Was niezwykle szybko, ale jest na to rada! Filiżanka dobrej czarnej herbaty i będzie idealnie :)

🍰Brownie z żurawiną - propozycja, która szczególnie przypadła do gustu Michałowi. Ciemna czekolada na lekko chrupiącym spodzie z dodatkiem żurawiny na długie zimowe wieczory.

🍰Tarta na piernikowym spodzie z konfiturą porzeczkową i serniczkiem (lekkim, jak chmurka) - to jest to ciasto, przy którym w głowie zaczyna Wam padać śnieg. Świetna świąteczna propozycja, z dobrze wywarzonym korzennym akcentem i odrobiną kwasoty z konfitury. Nic więcej, prócz kawy, tutaj nie trzeba.

🍰Sernik piernikowy - Połączenie, którego nigdy dotąd nie próbowałam. Piernikowy sernik, sernik piernikowy. Tak, sernik, ale cały piernikowy. Powtarzajcie to przy jedzeniu nieustannie. Propozycja  dla zdeklarowanych wielbicieli korzennych smaków. Będzie tego dużo.

🍰Tarta z białej czekolady, na czekoladowym spodzie z karmelizowaną gruszką - coś fantastycznego. Spodziewacie się mocno słodkiego ciasta, aż tu nagle gruszka wchodzi ze swoją soczystością i teksturą. Bam! Już po mnie - świetne.

🍰Sernik z białą czekoladą i malinami. Doskonały sernik nowojorski ze schowanymi wewnątrz malinami i górną warstwą z białej czekolady. Niby bardzo słodki, a jednak w punkt, dzięki malinom.

🍰Sernik czekoladowy z wiśniami. Tu swoje siły łączą dwa obozy - wielbiciele czekolady i fani sernika nie muszą się już spierać, bo osiągnięto kompromis.

🍰Sernik z solonym karmelem i popcornem. Cudownie nawilżony i pulchny sernik. Najlepsza (moim zdaniem) propozycja wieczoru. Tak dobra, że zakupiłam jeszcze kawałeczek na później i stawiając tu kropkę dojadam właśnie ostatni kęs.

Oprócz ciast można tam również znaleźć drożdżówki i wytrawne bajgle, a także pyszną kawę i herbatę. Element wystroju stanowi znany Wam choćby z Gastronocek wózeczek, który dzielnie dostarczał pyszne wypieki na zloty gastro we Wrocławiu, a w tle nasze oko cieszy Julia Child, która ze znaną sobie pasją i charyzmą, przygotowuje cuda w swojej słynnej kuchni. Wrocław potrzebuje dobrych ciast i właśnie dostaliśmy w prezencie kolejne świetne miejsce. Ja wyszłam z trzema kawałkami zakupionymi jeszcze na później. Dobrego ciasta nigdy dość i warto po nie jechać na Ołbin.

SŁODKI CHŁOPAK

ul. Kluczborska 25, Wrocław

facebook

Po bardzo udanym maratonie pizzy, która pojawiała się u nas ostatnio nieprzyzwoicie często, nasze żołądki zażądały kuchni z innego regionu świata. Rzecz miała miejsce 1 listopada, więc sami rozumiecie, że możliwości były dość ograniczone, dlatego trzeba było eksperymentować. Szybki risercz po aplikacjach z dowozem, żeby zobaczyć, co jest otwarte i decyzja zapadła - nieznana nam Namaste Nepal uratuje ekipę Widelca od głodu. Przyznam, że po publikacji zdjęcia na Instagramie z tego miejsca, zainteresowanie z Waszej strony było na tyle duże, że uznałyśmy z Marijką, że trzeba powiedzieć o tym miejscu coś więcej.

Po pierwsze, nie wiem, czy jest to standard i obsługa zawsze jest w takim samym składzie, ale zamówienie składaliśmy w języku angielskim. Nie było możliwości porozumiewania się po polsku, także miejcie to ewentualnie na uwadze.

Hej Widelczyki!

Pewnie niewielu z Was, którzy czytają Widelca wie, że pracowałyśmy z Marijką w gastro przez pewien czas i doskonale wiemy, co to znaczy oparzyć się olejem lub opiekaczem, czy kończyć zmianę późnym wieczorem po 12-tu godzinach, żeby raniutko znowu meldować się na kuchni. Właśnie tam się poznałyśmy, więc w sumie nie zamieniłabym tego czasu na inny. Dzięki temu wiem także, czego nie robić jako klient. Dziś chciałabym się tym z Wami podzielić.

Będąc po drugiej stronie lady, po stronie obsługi, spotkałam wielu ludzi. Niektórzy byli obrzydliwi, inni znowu bardzo uprzejmi i wyrozumiali. Są stali klienci i osoby przypadkowe. Są celebryci i osoby zupełnie do nikogo niepodobne. Każdą trzeba obsłużyć tak samo, z uśmiechem i chęcią pomocy, jeśli jest potrzebna. Czasem jednak wszystko opada i więdnie..

1. Nie płacę banknotem z Jagiełłą za gumę do żucia, tylko po to, żeby rozmienić pieniądze na drobne.

Serio, spotkałam się wielokrotnie z typem to twój zasrany obowiązek, żeby mi wydać resztę, nie wydasz mi ze stówy, to mam jeszcze banknot dwustuzłotowy. Zobaczymy, co wtedy zrobisz. I stoi taki nadąsany i czeka, aż mu wydam resztę za to espresso. Kartą skurczybyk nie zapłaci - bo nie! Litości..

2. Nie zostawię totalnego nieładu na stole, bo komuś płacą, żeby to posprzątać.

Uważam, że czystość stolika, przy którym siedziałam, świadczy też pośrednio o mnie. Zdarzają się czasami takie prosięta prosto z chlewu, że to się w głowie nie mieści. Syf to wtedy najładniejsze określenie. Zwykle, kiedy jestem w restauracji, po skończonym posiłku składam naczynia na siebie w jedno miejsce, a jeśli zostawiłam jakieś okruszki - to je po prostu zmiatam na rękę i wrzucam na talerzyk. Takie stoliki obsłudze łatwiej się sprząta i kolejni goście będą mieli swój stolik gotowy dużo szybciej. Te okruszki to może być już przeginka - wiem, ale ja jestem #cleaningnazi.

3. Nie przyjdę prosić o wymianę napoju/dania, bo było złe, kiedy już całe zjadłam.

Serio.. stop cebulactwu. Widzisz, że zamówiłeś pierogi ruskie ze śmietaną, a dostajesz z cebulką, i w dodatku gryczane, to kutwa powiedz to od razu, a nie wpychasz w siebie nie to, co zamówiłeś i dopiero idziesz z żądaniem wymiany. O losie! Pomyłki się zdarzają (wiem, bo średnio co drugie moje zamówienie jest źle przygotowane), więc powiedz o tym od razu, a nie liczysz na darmową dokładkę.

4. Jeśli już jestem niezdarą i coś rozlałam, to proszę o pomoc. Od razu.

Powiedzmy sobie szczerze, nawet najlepszym zdarza się coś rozwalić czy rozlać. Jeśli ten najgorszy dzień w Twoim życiu nadszedł i okazało się, że jesteś niezdarną ciapą - poproś obsługę o pomoc, jeśli sam sobie nie radzisz. Nie zostawiaj tej brei na podłodze, nie zamiataj jej butem pod krzesło. Tobie się upiecze, ale przyjdzie ktoś inny i obsługa dostanie bęcki, a mogła nawet nie wiedzieć o tej przykrej, ukrytej niespodziance.

5. Masz problem z zamówieniem - powiedz to od razu.

Trochę podobne, do punktu numer trzy, ale jednak inne. Jeśli mam problem z zamówieniem, bo dostałam złe danie, mam włos w pizzy (true story) albo ilość soli idzie w konkury z magazynem w Wieliczce - mówię od razu - wtedy obsługa może zadziałać. Nie bawię się w anonimusa marudę w Internetach i nie kutwuję na lokal w komentarzach na Google. Miejcież odwagę i dajcie feedback od razu. To się docenia.

6. Doceniam pracę i wynagradzam dobry serwis.

Jeśli ktoś dobrze wykonuje swoją pracę, bo przyjął prawidłowo zamówienie, zagadał, poradził, zainteresował się, czy wszystko jest w porządku, uśmiechnął się i jeszcze na koniec zadbał o czystość na stoliku, to naprawdę warto to docenić. Praca kelnerska nie jest taka łatwa, jak się wydaje, a wynagrodzenia wciąż nie są odpowiednie, więc te 10% od rachunku się należy. Pamiętajcie, karma wraca.

W przypadku złej obsługi - albo zostawiam niewielki napiwek, albo nie ma go wcale (jeśli ktoś naprawdę przegiął). W drugą stronę to też działa.

7. Nie usiądę w tej części sali, która jest już posprzątana, bo stolik jest ładniejszy.

Wiecie.. nie ma naprawdę bardziej niemiłej rzeczy, niż kiedy klient wybiera stolik w posprzątanej, i wyraźnie zaznaczonej do zamknięcia, części sali. To już jest świństwo. Nie róbcie tak.

8. Nie wejdę na pięć minut przed zamknięciem i rozsiądę się, jak kura na jajku.

Każdy ma prawo skończyć pracę o rozsądnej porze bez wymuszania niechcianych nadgodzin. Jeśli wchodzę np. do kawiarni i zostało 10 minut do zamknięcia, to zamówię kawę, ale na wynos. Nie ma nic gorszego, niż klient, który siedzi po zamknięciu i znosi nam jajko na fotelu, a my nie możemy dokończyć sprzątania i zamknąć lokalu.

Są też takie zachowania, które powodują, że wychodzę lub nigdy więcej nie wracam do restauracji, ale może o nich kolejnym razem.

Tymczasem dzięki za poświęcony czas i pamiętajcie - nie zapominajcie myśleć, kiedy jecie poza domem! Obsługa to też człowiek :)

Ostatnio zdałam sobie sprawę, że w poszukiwaniu najlepszych smaków, wysublimowanych połączeń na talerzu i prawie orgazmicznych uniesień kulinarnych, troszkę mogłam się zapomnieć i nie docenić (zupełnie przypadkowo i niezamierzenie!) naprawdę smacznych potraw.

Tej jesieni postawiłyśmy z Mariją na wrocławski fine dining podczas Restaurant Week, dlatego czym prędzej donoszę o naszej wizycie w restauracji Olszewskiego 128.